ใบไม้เปลี่ยนสีที่ Minakami
บทความนี้ ลูกทัวร์มือสอง กลับมาอีกครั้ง...
เรียกได้ว่า ไปแบบมั่วๆเลย ไม่มีข้อมูลสถานที่เที่ยว มีเพียงตั๋ว Kanto pass ที่ต้องใช้ให้คุ้ม
ตอนแรกว่าจะนั่ง ชินคังเซน ไป Karuizawa ที่มี outlet เยอะๆ (รู้แค่เนี้ย - -")
แต่ขึ้นรถไฟไม่ทัน ถ้าจะรออีกขบวนก็จะเสียเวลามาก
เลยขึ้นอีกขบวนที่ไปทาง Jomo-Kogen กะจะไปไกลสุดที่จะนั่งชินคังเซนได้ (แบบว่าคุ้มแน่ๆ 55+)
แล้วค่อยหาที่เที่ยวเอาแถวนั้น
ระหว่างนั่งชินคังเซน ที่เต็มไปด้วยผู้คน (แก่ๆ) แต่งตัวพร้อมเดินป่า ขึ้นเขากันเต็มที่
"จะไปไหนกันนะ"....คิดในใจ
อยากจะตามไปด้วย แต่กลัวออกนอกเส้นทาง pass ของเรา เสียตังค์เพิ่มละแย่เลย
หาข้อมูลผ่านไอโฟน (ข้อดีของ 3G นะเนี่ย ^^)
ได้ข้อมูลมาละ ไม่ต้องไปถึงสถานี Jomo-Kogen แล้ว เราลงที่ Takasaki เปลี่ยนรถไฟเพื่อไป Minakami ดีกว่า (สถานีปลายทางคือ Doai) ได้ข่าวว่าเหลือง-แดงแล้ว เย้..เย้..ไปกัน (คนเดียวอ่ะนะ - -")
ลูกทัวร์มือสองดีใจมากๆ ผู้คน (แก่ๆ) ลงที่เดียวกันกับเราเลย
แถมยังต่อรถไฟขบวนเดียวกันอีก เย้..เย้.. ไปที่เดียวกันแน่เลย ^^
เปลี่ยนรถไฟมาสาย Joetsu ลงที่สถานี Minakami บรรยากาศมาล่ะข้างทาง ใบไม้เหลืองแดงยิ้มต้อนรับ สวยจังเลย ...
คน (แก่ๆ) หลายคนไปนั่งบัสต่อ แต่เรารอนั่งรถไฟดีกว่า ไม่เสียตังค์ อีกสองป้ายเอง
สาย Joetsu ที่นั่งออกจาก Minakami มีวิ่งน้อยเที่ยวมาก ต้องคิดดีๆ ไม่งั้นอาจจะเสียเวลาท่องเที่ยวได้
ถึงละสถานี Doai เรียกว่าต้องจำสถานีนี้ไปอีกนานเลยล่ะ
นอกจากความบ้านนอก ที่ไม่มีคนตรวจตั๋วแล้ว (เดินออกมาเฉยเลย ฮ่าๆ)
ชานชลาก็อยู่ใต้ดินที่ลึกมาก มันก็ไม่แปลกหลอกนะ แต่มันเหนื่อยมากที่ต้องเดินขึ้นบันไดมาเกือบ 500 ขั้น
ก็มันบ้านนอกไง ไม่มีบันไดเลื่อน หรือลิฟท์ เข้าใจล่ะว่า ทำไมผู้คน(แก่ๆ)ถึงไปบัสกัน - -"
กว่าจะเดินมาถึงข้างบน เล่นเอาหอบ เพราะต้องหนีฝูงเด็กมัธยมที่มาทัศนศึกษา กลัวเด็กๆจะเหยียบเอาอ่ะ ^^;
ออกมานอกสถานีแบบงงๆ เดินตามเค้าไป ตามผิดคน ก็ไปผิดทาง ดีที่ตั้งหลักทันเลยขึ้นบัสต่อ
จุดขึ้น Ropeway อยู่ห่างออกมาหน่อย ดีที่ขึ้นบัส ถ้าเดินล่ะเหนื่อยแย่ > <'
ซื้อตั๋วไป-กลับเพื่อขึ้นเขา ราคา 2000 เยน รอคิวขึ้น Ropeway ยาวมาก.... รอประมาณ 40 นาทีได้อ่ะ
วิวจาก Ropeway สวยมากๆเลย
เหมือนคนควบคุมRopewayจะรู้ว่าเราชอบเลย "หยุด"ให้ดูซักพัก T^T
เกิดไรขึ้นไม่รู้หยุดกลางทางเฉย น่ากลัวอ่ะ มีประกาศอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่ออก
สักพักก็เคลื่อนต่อนะ เฮ้อ...โล่งอก
มาถึงข้างบน สูงจากระดับน้ำทะเล 1500 เมตร หนาวมาก ออกมานอกอาคาร จะเป็นลม - -"
มองไม่เห็นทาง หมอกเพียบเลย ที่จะเป็นลมเนี่ยไม่ใช่อะไร เสียดายค่าเคเบิ้ลอ่ะ
อุตสาห์มาตั้งไกล เซ็ง..นิดหน่อย
เดินดูถ่ายรูปมาได้แค่เนี้ย... กลัวจะหลงทางก็เลยไม่ได้ไปไกล
กลับดีกว่า ขาลงแถวสั้นหน่อย เพราะคนอยู่กินอาหารกันบนนี้ก่อน
กลับดีกว่า จบ ทริปแบบมั่วๆ แต่ก็สนุกดีนะ ที่นี่น่ามาเที่ยวทุกฤดูเลย ถ้ามีโอกาสจะไปอีกนะ ^^
เรียกได้ว่า ไปแบบมั่วๆเลย ไม่มีข้อมูลสถานที่เที่ยว มีเพียงตั๋ว Kanto pass ที่ต้องใช้ให้คุ้ม
ตอนแรกว่าจะนั่ง ชินคังเซน ไป Karuizawa ที่มี outlet เยอะๆ (รู้แค่เนี้ย - -")
แต่ขึ้นรถไฟไม่ทัน ถ้าจะรออีกขบวนก็จะเสียเวลามาก
เลยขึ้นอีกขบวนที่ไปทาง Jomo-Kogen กะจะไปไกลสุดที่จะนั่งชินคังเซนได้ (แบบว่าคุ้มแน่ๆ 55+)
แล้วค่อยหาที่เที่ยวเอาแถวนั้น
ระหว่างนั่งชินคังเซน ที่เต็มไปด้วยผู้คน (แก่ๆ) แต่งตัวพร้อมเดินป่า ขึ้นเขากันเต็มที่
"จะไปไหนกันนะ"....คิดในใจ
อยากจะตามไปด้วย แต่กลัวออกนอกเส้นทาง pass ของเรา เสียตังค์เพิ่มละแย่เลย
หาข้อมูลผ่านไอโฟน (ข้อดีของ 3G นะเนี่ย ^^)
ได้ข้อมูลมาละ ไม่ต้องไปถึงสถานี Jomo-Kogen แล้ว เราลงที่ Takasaki เปลี่ยนรถไฟเพื่อไป Minakami ดีกว่า (สถานีปลายทางคือ Doai) ได้ข่าวว่าเหลือง-แดงแล้ว เย้..เย้..ไปกัน (คนเดียวอ่ะนะ - -")
ลูกทัวร์มือสองดีใจมากๆ ผู้คน (แก่ๆ) ลงที่เดียวกันกับเราเลย
แถมยังต่อรถไฟขบวนเดียวกันอีก เย้..เย้.. ไปที่เดียวกันแน่เลย ^^
เปลี่ยนรถไฟมาสาย Joetsu ลงที่สถานี Minakami บรรยากาศมาล่ะข้างทาง ใบไม้เหลืองแดงยิ้มต้อนรับ สวยจังเลย ...
คน (แก่ๆ) หลายคนไปนั่งบัสต่อ แต่เรารอนั่งรถไฟดีกว่า ไม่เสียตังค์ อีกสองป้ายเอง
สาย Joetsu ที่นั่งออกจาก Minakami มีวิ่งน้อยเที่ยวมาก ต้องคิดดีๆ ไม่งั้นอาจจะเสียเวลาท่องเที่ยวได้
ถึงละสถานี Doai เรียกว่าต้องจำสถานีนี้ไปอีกนานเลยล่ะ
นอกจากความบ้านนอก ที่ไม่มีคนตรวจตั๋วแล้ว (เดินออกมาเฉยเลย ฮ่าๆ)
ก็มันบ้านนอกไง ไม่มีบันไดเลื่อน หรือลิฟท์ เข้าใจล่ะว่า ทำไมผู้คน(แก่ๆ)ถึงไปบัสกัน - -"
กว่าจะเดินมาถึงข้างบน เล่นเอาหอบ เพราะต้องหนีฝูงเด็กมัธยมที่มาทัศนศึกษา กลัวเด็กๆจะเหยียบเอาอ่ะ ^^;
ออกมานอกสถานีแบบงงๆ เดินตามเค้าไป ตามผิดคน ก็ไปผิดทาง ดีที่ตั้งหลักทันเลยขึ้นบัสต่อ
จุดขึ้น Ropeway อยู่ห่างออกมาหน่อย ดีที่ขึ้นบัส ถ้าเดินล่ะเหนื่อยแย่ > <'
ซื้อตั๋วไป-กลับเพื่อขึ้นเขา ราคา 2000 เยน รอคิวขึ้น Ropeway ยาวมาก.... รอประมาณ 40 นาทีได้อ่ะ
วิวจาก Ropeway สวยมากๆเลย
เหมือนคนควบคุมRopewayจะรู้ว่าเราชอบเลย "หยุด"ให้ดูซักพัก T^T
เกิดไรขึ้นไม่รู้หยุดกลางทางเฉย น่ากลัวอ่ะ มีประกาศอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่ออก
สักพักก็เคลื่อนต่อนะ เฮ้อ...โล่งอก
มาถึงข้างบน สูงจากระดับน้ำทะเล 1500 เมตร หนาวมาก ออกมานอกอาคาร จะเป็นลม - -"
มองไม่เห็นทาง หมอกเพียบเลย ที่จะเป็นลมเนี่ยไม่ใช่อะไร เสียดายค่าเคเบิ้ลอ่ะ
อุตสาห์มาตั้งไกล เซ็ง..นิดหน่อย
เดินดูถ่ายรูปมาได้แค่เนี้ย... กลัวจะหลงทางก็เลยไม่ได้ไปไกล
กลับดีกว่า ขาลงแถวสั้นหน่อย เพราะคนอยู่กินอาหารกันบนนี้ก่อน
กลับดีกว่า จบ ทริปแบบมั่วๆ แต่ก็สนุกดีนะ ที่นี่น่ามาเที่ยวทุกฤดูเลย ถ้ามีโอกาสจะไปอีกนะ ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น